Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Maliye Bölümünde öğretim üyesiyim. Eskişehir'de yaşıyorum. Burada başta "Eskişehir" olmak üzere, genel olarak şehir, sanat, kültür, üniversite, gezi izlenimleri ve "ne olacak bu memleketin hali?" konularında yazılarıma rastlayabilirsiniz.
Ekrem’in dedesi askerde borazan çalarmış. Soyadının hikayesi bundan ibaret. Rahmetli dede kolaycılığa kaçarak listeden rastgele bir soyadı seçebilirdi. Pek çoklarının yaptığı gibi nüfus memurlarının yakıştırdığı münasebetsiz bir isme de rıza gösterebilirdi! Ya da günün modasına uyarak yiğitlik ve kahramanlık çağrıştıran hamaset yüklü bir soyadı alabilirdi kendisine. Bunların hiçbirine tenezzül etmemiş. Bir medeni cesaret örneği göstererek […]
Kitap düşkünlüğümüzde nesnelere düşkünlüğümüzün bir payı vardır mutlaka. Kendimden biliyorum. Çocukluğumda yaşıtlarımla birlikte gazoz kapağı, içinde göz alıcı renklerle oluşturulmuş üç boyutlu soyut desenler bulunan minik cam küreler -yorulmayın, bildiğiniz misket-, kibrit kutuları, artist resimleri toplardık. Bir de zerdali çekirdeği! Bizi usulca terk edip giden yaz meyvesi zerdali; kendisi tatlı çekirdeği acı zerdali. Nesnelere düşkünlük […]
İyisin iyisin, her şeye rağmen iyisin. Sırtların biraz ağrıyor, biliyorum. Boğazında yanma var. Beni sorarsan, sana “bir tepeden bakmaya” korkardım aziz İstanbul. “Gönül tahtıma” kurulu olsan da. Gözlerim kapalı dinlemek istemezdim. Kuşlar geçse de halâ yükseklerden, duyduğum kanat şakırtıları değil, yalnızca çığlık çığlığa martılardı. Bir meydan uğultusu…. barbar bir inşaat sesi Sana iğneli, kinayeli sözler […]
Tanışıklık Barışıklık getirir Hüzüntü 38 Tan Oral yeni çıkan kitabını imzalayarak göndermiş. Sağ olsun! Yukarıdaki başlıktan sonra hayli sıkıcı bir giriş cümlesi, farkındayım. Tan Oral, okurlarının imza taleplerini geri çevirmez elbet. Kitabın tanıtım toplantısına katılamama rağmen, Sadettin aracılığıyla gönderdiğim selamıma kitabını imzalayarak mukabelede bulunması ne kadar incelikli bir davranış. Çok sevindim gerçekten! Çünkü, ismi bende […]
“Çocukların adı babalarını ele verir” der Cemal Süreya. Peki ya soyadları? Onlar da atalar-dedeler hakkında bir fikir verir mi? Kapsamı hayli geniş böyle bir soruya tekdüze bir yanıt vermek yerine genel olarak isimler konusunun neden önemli olduğuna değinmekle işe başlayabiliriz. Evet, isimler önemlidir! İsim meselesinin bir bilim meselesi olduğunu vurgulamalıyız. İsim, isimlendirme dil-bilimden, tarihe; felsefeden […]
Sevgili blogseverler, Bugün size içinizdeki şiir yazma hevesini gidermenin yolunu bir örnek olay üzerinden açıklamaya çalışacağım. Bir nevi şiir atölyesi yapacağız hep birlikte. Göreceksiniz şiir yazmak o kadar da zor bir iş değil! Atölye çalışmasıyla öğrenilebilecek bir etkinlik sonuçta. Yeter ki hevesiniz olsun! Öncelikle çalışma ortamımızı, yani atölyemizi hazırlayarak işe başlamalıyız. Atölye dediğimiz şey bildiğiniz […]
Başlığa bakıp da gerilmenize gerek yok! Sınav falan yapmayacağız. En son yayınladığım “Bir Kocakarı Masalı” serlevhalı yazım daha anlaşılır hale gelsin diye karşınıza çıktı bu sayfa. “Serlevha” nedir hocam diye soran gençlere diyeceğim şudur: Lügate bak yavrum! Tabii o yazıyı gerçekten bir “masal” niyetiyle okuduysanız ve bir masal lezzeti aldıysanız (ya da almadıysanız), gerisini de […]
Kaan, Rana, Leyla, Zahra, Aliya Nur ve Meriç ve de Nil! Bu masal sizin için… Evvel zaman içinde üzerinde güneşin batmadığı uçsuz bucaksız bir ülke varmış. Şişman Kraliçe yönetirmiş bu ülkeyi. Hamilelikten, doğum yapmaktan ve çocukların ortalıkta dolaşıp durmasından nefret edermiş Şişman Kraliçe. Gel zaman git zaman bir de ne görsünler: Tam tamına dokuz çocuğu, […]
Stuttgart beni şaşırttı! Hiç beklemiyordum böyle bir şey. Daha doğrusu bir Alman şehrinin beni şaşırtmasına şaşırdım. Gezginler için sürprizleri fazla olmayan bir ülkedir Almanya. Genel olarak bütün Avrupa şehirleri öyledir aslında. İnternette rastladığım tipik bir Avrupa şehrini betimleyen şu esprili çizim, bugüne kadar gördüğüm bütün Avrupa şehirlerini aynen yansıtmış. Cebinize bu haritayı koyup bütün Avrupa […]
Bir internet esprisini kendimize uyarlayarak başlayalım: Sakıp Sabancı, Orhan Gencebay, Adalet Ağaoğlu, Sabiha Gökçen, Süleyman Demirel, Erdal İnönü, Nuri Bilge Ceylan, Orhan Pamuk, Ara Güler, Barış Manço, Binali Yıldırım, Yekta Güngör Özden… Bütün bu ünlü isimlerin ortak noktası ne olabilir? “İnanmayacaksınız ama…” diye devam etmem gerekiyor esprinin akışına uygun olarak. Ancak, isimleri tekrar gözden geçirince […]
Ve kadınlar tabii ki… Bazı insanlar kendilerini nereye koyacağımı bilemediğim bir duygu uyandırırlardı bende. İlk kez Konservatuvarda klasik batı müziği öğreten bir hocadan duyduğum bu nitelendirme, yer belirleme sorununu güzel bir şekilde çözdü benim için. “Türk Sanat Müziği tipli” demişti bir tanıdığı hakkında. O güne kadar zihnimde nereye ait oldukları belli belirsiz dolanıp duran pek […]
Bu yazı ilk kez 23 Eylül 2013 tarihinde yayınlanmıştır. Üniversitelerin üç temel işlevinden biri eğitim-öğretim faaliyetinde bulunmaktır. Buna kısaca “insan yetiştirmek” diyebiliriz. İnsan yetiştirmek doğal olarak yetiştirenleri yetiştirmeyi de içerir. Öğretim üyeliği ya da dilimize yerleşmiş haliyle hocalık yapmak bana içinde biraz mistisizm de barındıran bir çeşit rehberlik gibi görünmüştür. (Kung Fu dizisi aklıma geldi […]
İstanbul Üniversitesinde öğrenciyken, Beyazıt Meydanındaki o görkemli kapı farklı bir heyecan uyandırırdı genç ruhlarımızda! Önemli bir yere girdiğimiz hissini duyumsardık, anıtsal kapının Endülüsü çağrıştıran at nalı kemerlerinin altından geçerken. Aynı zamanda egzotik bir yere giriyormuşuz gibi gelirdi bize. Bunda oryantalist mimari üslûbun yanı sıra, kapının ardında uzanan iki yanı ulu çınarlarla kaplı yolun da bir […]
Çok seyrek de olsa burada başka eserlerden yapılmış alıntılara yer veriyorum. Geçenlerde Tanpınar’ın gazete ve dergilerde yayınlanmış yazılarının bir araya getirildiği “Yaşadığım Gibi” isimli kitabı okurken, kendimi “İstanbul’un Mevsimleri ve Sanatlarımız” başlıklı yazısının neredeyse her satırının altını çizerken buldum. İlk defa 1953 yılında İstanbul isimli dergide yayımlanmış bu yazı. Tanpınar ve İstanbul denilince doğal olarak meşhur “Beş […]
Devlet kurdu. Sorunun en basit ve yalın cevabı budur. Devlet üniversitelerini devlet kurar. Özel üniversiteleri şahıslar kurar. Devlet üniversitelerinin kurulması sırasında bazı kişilerin daha fazla emeği geçer elbette. Kuruluş aşamasının zorluklarıyla uğraşan bu kişileri de saygıyla hatırlarız her zaman. Eskişehir’de yüksek öğretimin temeline ilk harcı koyan Orhan Oğuz’un, üniversitenin gelişmesinde önemli bir rol oynayan Yılmaz […]
ESKİ ŞEHİR GÜNLÜĞÜ 